Opgebrand




"There's a crack in everything. That's how the light gets in."
Anthem-Leonard Cohen

"Overal zit wel een barst in; daardoor kan het licht naar binnen stromen."

Man kruipt beetje bij beetje weer uit z'n dal die Burn Out heet(te) en daarmee ons hele gezin.
Want dit is een pittige periode voor ons allemaal (geweest).

Het feit dat ik dit hier neerschrijf en er meer over praat is wat mij betreft een teken dat het na een lange periode van 2 en half jaar weer goed "met ons" gaat. 
De angst op terugval blijft maar zal met de tijd hoogstwaarschijnlijk afnemen.
Het is een (niet altijd eenvoudige) kwestie van vertrouwen.

Toen we nog middenin deze periode zaten was ik druk bezig m'n eigen hoofd boven water te houden. Te confronterend misschien om erover te praten, laat staan om erover te lezen. Zijn verhalen (hij is hier tegen iedereen altijd heel open over geweest en had veel behoeft aan praten) waren al meer als genoeg voor mij.
Ik was vooral op zoek naar afleiding en positiviteit.

De oude zal hij niet meer worden zegt hijzelf. Hij is veranderd. Probeert duidelijker z'n prioriteiten en grenzen te stellen en anders doet z'n lichaam het wel want het woord moe staat nog hoog bovenaan z'n woordenlijst. 

Er is duidelijk een voor en een na maar dat zal zo zijn met alle ingrijpende gebeurtenissen in een mensenleven.

Maar de rust is weer teruggekeerd in huize "B". Letterlijk en figuurlijk. 
En dat geeft weer meer ruimte om te lezen om het misschien proberen te begrijpen.......

Vorig weekend waren man en ik in Hamburg. Voor m'n werk maar er was ook tijd voor onszelf, voor ons samen.
We gingen met het vliegtuig. Vliegen was niet m'n ding en dat is het nog steeds niet. Ik sta liever met beide voeten op de grond.

Ik nam dat weekend het boek "De moed van imperfectie" geschreven door Brené Brown mee.
Op de terugreis, daar boven in de lucht, las ik het hoofdstuk "Geef je creativiteit de ruimte - laat de neiging je met anderen te vergelijken los".

Het was een bijzondere gewaarwording daar boven in de wolken.

Iedereen is creatief. Dat vind ik al een mooie boodschap. Alleen niet iedereen gebruikt het. Het blijft, binnenin, ons aanwezig totdat we het uiten op wat voor manier dan ook; koken, schrijven, fotograferen, dansen, zingen.........
De uiting van creativiteit maakt iedereen uniek. Het geeft het leven zin.
En dat niet alleen, mij persoonlijk brengt het me tot rust en zorgt het op moeilijke momenten voor afleiding.

Ik noem het soms een beetje oneerbiedig "prutsen". Ik prutste de afgelopen  tijd wat af hier ;-). Bezigheidstherapie noemde ik het ook vaak. Dus kijk ik zat er niet zover naast! En dat gepruts geeft wel degelijk zin. Zin aan het leven!

Fijne zondag allemaal!

Comments

  1. Inderdaad geen gemakkelijke periode voor jullie.Maar samen staan jullie sterk.Fijn dat je dit allemaal met ons deelde.Dat boek ga ik ook een lenen in de bib.Gisteren tijdens de workshop waren mijn gedachten helemaal leeg,hoog nodig.En prutsen doet deugd,hé!

    ReplyDelete
  2. Het is een lange weg lieve Alet, stap voor stap! Ik hoop dat jullie levens elke dag weer een stukje zorgelozer zullen zijn en zonder angst. "Vertrouwen komt te voet en gaat te paard." Fijn dat je ons meeneemt in je bezigheidstherapie. Dat is het voor mij ook, dikke kus X

    ReplyDelete
  3. Ja, dat is niet eenvoudig... Wat ben ik blij voor je dat er beterschap in zicht is. Dapper dat je dat hier durft te vertellen. Ik hou mijn blog met opzet luchtig en vrolijk en probeer het vooral over haken te hebben, want voor mij is het ook een 'vlucht' of afleiding. En dat handwerken of prutsen is zeer zeker nuttig, nuttig voor de ziel! Pruts nog maar veel, en wij zullen hier jouw luisterend oor zijn, zoals jij het luisterend oor van je man bent.

    ReplyDelete
  4. Oh wat heel fijn om te horen, dat het (langzaam) weer iets beter gaat. Het heeft impact op iedereen in het gezin. Fijn dat je in/met creativiteit verlichting kunt vinden. En wat ontzettend dapper om er over te schrijven. Maar misschien vind jij dat zelf helemaal niet dapper, maar fijn en geeft het wat lucht.
    (Wij hebben het ook meegemaakt 10 jaar geleden, en het betrof hier ook man/vader.)

    ReplyDelete
    Replies
    1. Het heeft grote invloed op ons (gehad) dus voor mij belangrijk om te delen. XxX

      Delete
  5. Heftig! Een modewoord maar het dekt wel de lading want zo'n moeilijke periode doormaken is heftig. En inderdaad, er is een voor en een na, een permanente verandering waarbij ik jullie van harte toewens dat de verandering vooral sterker en bewuster is en dat de zon na zo'n lange periode weer uitbundig gaat schijnen. En zorg dat je het prutsen ooit verleerd. Xxx

    ReplyDelete
    Replies
    1. We prutsen lekker verder Nicole. Merci :-)

      Delete
  6. Poeh Alet, dat wist ik niet en zoals hierboven (of onder) al aangegeven een heftige periode voor het hele gezin maar fijn dat jullie nu kunnen zeggen dat het weer de goede kant op gaat. Dat geeft weer ruimte voor nieuwe dingen, wat je ook meteen oppakt! Hartstikke goed!
    "De uiting van creativiteit maakt iedereen uniek. Het geeft het leven zin." Prachtige zin! X

    ReplyDelete
    Replies
    1. Het was een fijn en interessant boek om te lezen. Dus dat wilde ik hier graag met jullie delen! Dankjewel voor je reactie. XxX

      Delete
  7. Wat fijn dat het beter gaat! En Brené is fantastisch, heb je haar Ted-talk gezien?

    ReplyDelete
    Replies
    1. Merci Monique :-) Het boek van haar was voor mij een echte ontdekking. Haar Ted talks nog niet gezien maar dat ga ik nu zeker doen!

      Delete
  8. Dat is niet gemakkelijk geweest, Alet. De partner van iemand met een burn out heeft het zeker net zo moeilijk en het heeft inderdaad zijn weerslag op het hele gezin, ik heb het van dichtbij meegemaakt. Wat fijn dat het beter gaat, stapje voor stapje. Jullie komen hier vast sterker uit en ik vind het moedig van je om hier over te schrijven.

    ReplyDelete
  9. Twee en half jaar is een lange periode Alet, mijn petje af voor jou want ik weet dat jij het ook niet makkelijk hebt gehad. Ik heb zelf ook een burn out gehad en weet uit ervaring dat je niet meer de oude wordt. Het fijne is wel dat ik nu ook mijn grenzen aan geef, wat ik voorheen niet deed. Op het moment dat ik weer op het randje loop, herken ik dat mijn lichaam aangeeft dat ik weer op de rem moet (is dan nog iets positiefs dat ik over gehouden heb aan de burn out). Hoop dat jouw man ook beter zijn grenzen aan gaat geven en zich snel beter gaat voelen. Heel veel sterkte! Jullie hebben iig wel alvast een fijne vakantie achter de rug :-) Groetjes, Stephanie

    ReplyDelete
    Replies
    1. Heel erg bedankt Stephanie voor de (eerlijke en open) reactie.
      XxX

      Delete

Post a Comment

Popular Posts