Want rustig en kalm........... that's me.
Vooral voor hemzelf niet leuk. Ik kan er niet tegen als mijn kroost ziek is. Ik voel mezelf dan ook meteen ziekelijk. Zo ver gaat mijn medeleven als moeder. Zal hoogstwaarschijnlijk wel heel normaal zijn.
Dit buiten beschouwing gelaten vereist dit ook meteen behoorlijk wat organisatorisch talent.
Ik probeer rustig en kalm te blijven, wat normaal gesproken geen probleem is.
Want rustig en kalm.... that's me! Tenminste dat zeggen mensen vaak tegen me.
Maar ik word zenuwachtig als het niet rolt zoals het behoort te rollen.
Want hoe lossen we dit op met werk en andere verplichtingen?
Vervanging gezocht voor m'n werk. Collega maakt er geen probleem van om voor me te werken.
Helemaal omdat dit praktisch nooit gebeurd. Waarom maak ik er toch altijd zo'n punt van om dit soort dingen te vragen?
Afspraken geannuleerd of verzet. Ook al geen probleem. Kan gewoon verzet worden naar volgende week.
Man kan vanmiddag vrij om thuis bij zoon te blijven. Ook al geen probleem.
Ik voel dat ik beetje bij beetje weer controle over de situatie krijg en word weer rustig.
Want rustig en kalm....... that's me :-)
Geweldig én heel herkenbaar geschreven.
ReplyDeleteWant hulp aanbieden/geven is heel wat makkelijker dan vragen....
En ik hoop dat je zoon weer aan de beterende hand is, alhoewel het een hardnekkige griep is, wat ik zoal hoor van deze en gene.
Dan lijken we op elkaar, van mij zeggen ze ook dat ik een rustige persoon ben en ik héb het ook graag rustig om me heen. Maar soms... dan krijg ik stress! En zo'n moment als jij beschrijft, ja, daar word ik ook helemaal gek van. Gelukkig is alles goed uitgepakt, nu alleen hopen dat zoon snel beter wordt. En probeer intussen zelf ook even te relaxen!
ReplyDeleteVeel beterschap voor je zoon.Voor alles een oplossing maar hulp vragen is niet gemakkelijk,dat weet ik zelf maar al te goed.Jij hebt het rustig en kalm geregeld volgens mij ;-)
ReplyDeleteHet valt niet altijd mee om hulp te vragen. Ik herken dat wel, ik wil het altijd liever zelf oplossen. Maar soms kan je niet anders en dan merk je dat mensen je met liefde willen helpen. Mooi toch.
ReplyDeleteIk kan de stress die een ziek kind teweeg bracht zo weer voelen. Het tegenstrijdige ook in jezelf, want je wilt niet dat ze ziek zijn voor zichzelf en voor jou. Maar het leven van alledag moet ook doorgaan. Ik kon/kan heel slecht hulp vragen van anderen. Ter voorbereiding van zo'n eventuele hulpvraag, bood ik anderen altijd allerlei hulp aan om maar te zorgen dat ik in de toekomst iets mocht vragen.
ReplyDeleteIk hoop dat het inmiddels beter met je jongste gaat en dagen als deze, die je in je schoot geworpen krijgt, zijn achteraf om te koesteren. Ik weet nog dat ik als kind een hele dag moest spugen en dat mijn moeder aan mijn bed zat om bijvoorbeeld aardappels te schillen en zij helemaal van mij alleen was.
Ja dat is waar wat je zegt. De extra aandacht, verwennerij, lekker met een dekentje op de bank dat is wat ik mijn herinner. Het ziek zijn zelf ben ik vergeten :)
DeleteJa hulp geven is veel makkelijker dan hulp vragen. Ik hoop dat alles weer gewoon is, inmiddels
ReplyDeleteHa ha, herkenbaar voor veel vrouwen denk ik. Hoop dat zoon weer is opgeknapt!
ReplyDelete