Thuis



Na al die jaren dat ik in Frankrijk woon blijft het nog altijd moeilijk.

Gisteren was ik voor m'n werk een dagje in Nederland.
Noem het raar of vreemd maar zodra ik de grens over rijd voel ik me thuis. 
En het is altijd fijn om weer 'thuis' te komen.

Het is een gevoel van herkenning als ik met mensen praat.
Je niet anders voelen dan de mensen om je heen.
Het gevoel te hebben dat mensen je begrijpen.
Best moeilijk te omschrijven maar misschien begrijp je me wel.

De behoefte te voelen om nederlands te eten (ook al is dat misschien niet zo gastronomisch als in Frankrijk), om daar naar de supermarkt te gaan, boeken en tijdschriften te kopen om mee te nemen. 
De fiets te pakken en te gaan fietsen. 
Een frikandel bij de Febo uit de muur te halen.............

Zin om het nederlandse ritme weer eens op te pakken 
d.w.z. op nederlandse tijd stoppen met werken en voor franse begrippen 
vroeg te eten, 's avonds tijd over houden voor hobby's, sporten.....

Gewoon af en toe de behoefte te hebben om 'normaal' te doen.
Misschien klinkt dat een beetje raar want doe ik hier niet normaal dan?
En wat is normaal dan?
Ja dat is de vraag.
En is anders erg dan? 
Nee, absoluut niet. Maar toch.

Het is dat dubbele gevoel dat ik heb als ik 's avonds weer terug rij.
Dat ik aan de ene kant verdrietig ben om m'n geboorteland te verlaten
maar aan de andere kant blij ben om weer terug naar 'huis' te gaan.

Comments

  1. Ik denk dat het altijd zo blijft; één been in Nederland en één in Frankrijk. En dat is dan gelijk een spagaat. Maar Frankrijk is je land van het nu en je toekomst en Nederland blijft altijd in je en is je sentiment en je familie. Het lijkt mij moeilijk dat je kinderen echt Frans zijn, ook al deel je zoveel mogelijk het Nederlandse.
    Je hebt het beste van twee werelden, dat is de mooiste insteek ;-) En bedankt voor het delen <3
    en een X

    ReplyDelete
  2. Mooi onder woorden gebracht.
    En die foto, prachtig. Waar heb je die gemaakt, of de steen gevonden?

    ReplyDelete
    Replies
    1. De foto maakte afgelopen zomer tijdens onze vakantie en de steen heb ik als souvenir mee naar huis genomen!

      Delete
  3. Ik snap het heel goed. Sterkte! X

    ReplyDelete
  4. Ja dat lijkt me lastig zeg, maar gelukkig houd je via je blog gewoon contact met ons!
    Succes! X

    ReplyDelete
    Replies
    1. Dankjewel, en ja dat ik inderdaad ook erg leuk aan het bloggen; het contact met jullie.
      X

      Delete
  5. Dat lijkt mij erg moeilijk maar heel goed te begrijpen! Je hart ligt in beide landen. En soms zal je het gevoel erger hebben dan andere keren. De truc is, denk ik, om van beide landen het beste mee te pikken... maar het blijft moeilijk! voel met je mee.

    ReplyDelete
  6. Lieve Alet, wat heb jij dit mooi omschreven. Ik kan mij jouw gevoel helemaal voorstellen, meevoelen. Ik kan je helaas niet zeggen dat het anders wordt. Ik denk dat je dit gevoel blijft houden, soms iets meer en soms iets minder maar zoals Ageeth hierboven al schreef, je hebt het beste van twee werelden! En je hebt ons...

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular Posts