Thuis

Na al die jaren dat ik in Frankrijk woon blijft het nog altijd moeilijk.

Gisteren was ik voor m'n werk een dagje in Nederland.
Noem het raar of vreemd maar zodra ik de grens over rijd voel ik me thuis. 
En het is altijd fijn om weer 'thuis' te komen.

Het is een gevoel van herkenning als ik met mensen praat.
Je niet anders voelen dan de mensen om je heen.
Het gevoel te hebben dat mensen je begrijpen.
Best moeilijk te omschrijven maar misschien begrijp je me wel.

De behoefte te voelen om nederlands te eten (ook al is dat misschien niet zo gastronomisch als in Frankrijk), om daar naar de supermarkt te gaan, boeken en tijdschriften te kopen om mee te nemen. 
De fiets te pakken en te gaan fietsen. 
Een frikandel bij de Febo uit de muur te halen.............

Zin om het nederlandse ritme weer eens op te pakken 
d.w.z. op nederlandse tijd stoppen met werken en voor franse begrippen 
vroeg te eten, 's avonds tijd over houden voor hobby's, sporten.....

Gewoon af en toe de behoefte te hebben om 'normaal' te doen.
Misschien klinkt dat een beetje raar want doe ik hier niet normaal dan?
En wat is normaal dan?
Ja dat is de vraag.
En is anders erg dan? 
Nee, absoluut niet. Maar toch.

Het is dat dubbele gevoel dat ik heb als ik 's avonds weer terug rij.
Dat ik aan de ene kant verdrietig ben om m'n geboorteland te verlaten
maar aan de andere kant blij ben om weer terug naar 'huis' te gaan.