Hoe het kwam dat ik mijn eigen beker (maar dan gepimpt) voor Kerstmis kreeg..........




Het was niet de eerste keer dat Jongste het vroeg, alhoewel vragen kun je het niet noemen, het klonk meer als een bevestiging: "Le père Noël n'existe pas hein!?! A l'école tout le monde le dit de toute façon". 

(Jongste praat voornamelijk Frans, logisch natuurlijk want dat is z'n moedertaal.
Over tweetalig opvoeden en dat dat niet altijd eenvoudig is zal ik het nog wel eens hebben hier.......).

Na tig keer de vraag wat omzeild te hebben door er niet teveel op te reageren of door hem te vragen wat hij er zelf van dacht was mijn antwoord, vorig jaar november: "Nee, je hebt gelijk, de Kerstman bestaat inderdaad niet". 

We schrokken allebei een beetje, ikzelf van m'n spontane directe antwoord en hij van het feit dat z'n vermoeden dus waar bleek te zijn.

We waren er allebei eerst een beetje stil van. Voor Jongste nogal uitzonderlijk want hij heeft altijd en overal wel een antwoord op. 
Maar hier moest hij toch wel even over nadenken.
Even had ik spijt want hij bleek dus toch niet zo zeker van z'n zaak te zijn als hij had laten blijken. 
Van de weeromstuit ging hij meteen maar het hele lijstje met verdachte figuren en personen bij langs.

"Donc Sinterklaas n'existe pas non plus?!?" Et la Petit Souris elle existe?"
(La Petite Souris is de nederlandse tandenfee zullen we maar zeggen. Geen fee maar een muisje die de melktandjes verzameld).
O ja, en toen was de Paashaas er ook nog. Of nou ja, niet dus.
Dit dreigde hoe langer hoe meer, een zeer verdrietige dag te worden.

Beetje bij beetje kwam hij met steeds meer vragen "Dus dan geven jullie de kadootjes?" "Die kopen jullie allemaal?" "En Sinterklaas op de televisie dan, die bestaat niet?" En 'le Petit Souris' die bestaat toch wel?"..........

Maar uiteindelijk vond hij het ook wel stoer om dit grote-mensen-geheim met ons te kunnen delen.

Een paar weken later werden we verrast met een aantal extra kadootjes onder de kerstboom. Jongste Zoon en Dochter hadden bedacht dat ook zij wel voor Kerstman wilden spelen. En zo werd er gewinkeld in eigen huis. We hebben hier op de dorpsbakker na geen winkels in het dorp en het moest een verrassing blijven.

En verrast was ik, toen ik mijn eigen beker uit het pakpapier viste. Geheel "gepimpt", met een mooie illustratie, en gevuld met lekker chocolade.

Verreweg het mooiste kerstkadootje!

Comments

  1. Oh wat mooi om te lezen!Inderdaad niet gemakkelijk als ze er achter komen dat de Sint,de Kerstman en de tandefee en dergelijke niet bestaan.Maar wel super lief van jullie kinderen om er hun eigen draai aan te geven en zelf voor pakjes te zorgen voor jullie.

    ReplyDelete
  2. Wat een prachtcadeau! Blijkt de kerstman/vrouw ook voor jou toch weer te bestaan :)

    ReplyDelete
  3. Omdenken heet dat, geweldig! Deze gesprekken bij ons thuis heb ik ook opgeslagen voor het leven. Laatst had oudste (19) het er nog over, hij kon het ongeloof en de verontwaardiging nog voelen. Mijn man was er na de geboorte van oudste fel op tegen om aan deze leugens mee te doen, maar ja...
    Je kadootje is fantastisch en nu komt er een nieuwe fase waarin jij de controle los(-ser) mag laten ;-)

    ReplyDelete
  4. Oh wat een leuk kado. En inderdaad, het blijft lastig hoe ermee om te gaan. Toen jongste zoon het hoorde, zei hij, ik doe net of je het niet verteld hebt, want anders vind ik er niks meer aan, aan het sinterklaasfeest.

    ReplyDelete
  5. Wat een fantastisch cadeau! En geweldig verhaal om te lezen. Zoon bleek het al jaren te weten, maar vond het 'zo sneu voor mij' :-).

    ReplyDelete
  6. Wauw wat een prachtig verhaal. Dit zijn zeker weten de mooiste en meest verrassende cadeaus.

    ReplyDelete
  7. Oh ja, die kinderdromen... en dat opgroeien... Niet altijd makkelijk of leuk.
    Maar toch wel heel mooi en lief om dan meteen ook voor cadeautjes te zorgen. Ik vind je tas gewéldig!!

    ReplyDelete
  8. Dierbaar, zo'n cadeau en ook het verhaal.

    ReplyDelete
  9. Wat een prachtig cadeau en wat een prachtige kinderen !

    ReplyDelete
  10. Och gossie, ik kan me het zo voorstellen...in ene trek je alle 'figuren' in twijfel. Maar hij heeft het wel leuk opgevangen om nu zelf voor Kerstman te spelen. En die mok is práchtig! :)

    ReplyDelete
  11. Wat een lief en ontroerend verhaal! Super lieve kinderen. Echt genieten van deze momenten!

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular Posts